In het Westen wordt Valentijnsdag gevierd op 14 februari. Dit is een dag waarop geliefden elkaar genegenheid tonen door elkaar te verwennen met cadeaus. Ook al wordt Valentijnsdag nu ook gevierd in China, de oorspronkelijke Valentijnsdag in China wordt bepaald aan de hand van de maankalender en valt op de zevende dag van de zevende maand. Dit feest stamt af van een Chinese legende. Het gaat als volgt: een hemelse elf, Zhinu, hield ooit van een normaal menselijk persoon op aarde, Niulang genaamd. God stond het hebben van een relatie tussen een elf en een normaal mens niet toe en liet ze niet samen zijn. De liefde die tussen hen bestond emotioneerde God, waarop hij besloot ze samen te laten zijn op de zevende dag van de zevende maand. Deze dag werd geleidelijk aan een dag waarop geliefden samen afspreken.
Er zijn veel verschillende manieren waarop mensen Valentijnsdag vieren in China. Op sommige plekken zetten ze een wensboom neer waarin iedereen een opgeschreven wens kan hangen om vervolgens te bidden dat deze mag uitkomen. In sommige plaatsen organiseren ze grote handwerk competities voor vrouwen om te zien wie er het handigst is. In weer andere gebieden organiseren ze grote kookwedstijden om de kooktalenten te ontdekken. Het is dus zo dat behalve Valentijnsdag zoals die in het Westen gevierd wordt, ook de Chinese Valentijnsdag niet wordt overgeslagen in China.
Omdat China en Japan buren zijn, viert Japan naast de Westerse Valentijn ook de Chinese. In Japan is het zo dat als een man op 14 februari chocola krijgt van een vrouw, deze een maand later een cadeau teruggeeft, namelijk op 14 maart. Vaak is dit een waardevoller cadeau. In Japan heet deze dag ‘Witte Dag’. Is dat niet interessant?
